Hennie neemt afscheid van de Kinderbewaarplaats
Na ruim 40 jaar de ‘Kinderbewaarplaats’ op het Zuiderstrand te hebben bestiert, neemt Hennie Franchimon-Mourits nu toch echt afscheid van haar plekje op het strand. De kwieke 73-jarige ontving afgelopen zondag als dank voor haar jarenlange inzet de Stadspenning van de gemeente Den Haag uit handen van wethouder Saskia Bruines.
Hennie vond haar plekje op het strand door man Peter, die al vanaf zijn jeugd lid was van de Haagse Vrijwillige Reddingsbrigade. “Vanaf dat we verkering kregen, ik denk dat dat in 1965 is geweest, ging ik altijd met hem mee naar het strand. Toen hielp ik al mee en verleende ik hand- en spandiensten. Zo rond 1980 vroegen ze: ‘Is de Kinderbewaarplaats niets voor jou?’ en zo ben ik er terechtgekomen.”
Toentertijd vielen de Kinderbewaarplaatsen op het strand nog onder de politie. “Het was toen echt een betaalde baan en je moest van 10.00 tot 18.00 uur aanwezig zijn op het strand, weer of geen weer. Ik heb er wel eens gezeten toen het water om me heen spoelde”, weet Hennie nog goed. “Je rouleerde tussen de huisjes. Zeven dagen werken, één dag vrij, en dan weer zeven dagen werken. Het waren simpele houten huisjes zonder elektriciteit. Dus als het een beetje slecht weer was, zat je met een kaarsje aan. Dat was wel gezellig altijd. Er was wel een rechtstreekse telefoonverbinding met de politie aanwezig.”
De zes houten huisjes, drie op het Zuiderstrand en drie op het Noorderstrand, deden naast de plek voor zoekgeraakte kinderen ook dienst als vraagbaak. “We vingen kinderen op die hun ouders kwijt waren, we behandelden meldingen van vermiste kinderen, verleende EHBO en kregen ook tal van uiteenlopende vragen. Ze konden ons makkelijk vinden als er wat aan de hand was.”
Postondersteuner
Door de jaren heen maakte Hennie de verschuivingen mee die plaatsvonden in het reddingswezen. Zo werden de Kinderbewaarplaatsen op een gegeven momenten ondergebracht bij de brandweer. “De functie verviel en het werd toen vrijwilligerswerk”, vertelt Hennie. “De houten huisjes waren toen ook al vervangen voor containers. En nu valt het onder de Haagse Vrijwillige Reddingsbrigade en is de Kinderbewaarplaats compleet opgenomen in de reddingsposten.” Dochter Patricia, die in haar moeders voetsporen is getreden, valt bij. “We zijn ook geen kinderbewaarplaatsjuffen meer, maar het is nu ‘postondersteuner’. Je hebt nu iets meer werkzaamheden die bij de reddingsbrigade horen. Dus mijn moeder vond dat nu de tijd was om het stokje door te geven aan de jongere generatie.”
Hennie zag dat niet alleen het werk veranderde de laatste jaren, maar ook de kinderen zelf. “Vroeger waren de kinderen toch sneller in paniek. Nu hebben ze zoiets van ‘uhm ja, zoek. Het komt wel weer goed.’ Ze zitten hier tegenwoordig ook niet zo lang meer dankzij de mobiele telefoons. Ouders zijn zo gebeld. In het begin had je wel eens kinderen die de hele ochtend of middag bij je zaten. Je maakte toen veel meer mee”, aldus Hennie.
Leuke middag
In de afgelopen 40 jaar is er veel gebeurd op het strand. "Vaak leuke dingen, maar soms ook minder fijne situaties”, zegt Hennie. Eén van de zaken die haar het meest is bijgebleven, was geen grootscheepse zoekactie, of een spectaculaire hereniging. Het blijkt een gezellige middag met twee meisjes te zijn. "Dat was echt helemaal in het begin op het Zuiderstrand bij Houtrust. Het was niet zo best weer en er waren twee meisjes, ik meen 7 en 9 jaar, en die liepen daar alleen op het strand. Ze waren een dagje naar het strand met hun vader, die was in een strandtent gaan zitten en was de kinderen helemaal vergeten. Dus die twee kwamen bij mij terecht. Gelukkig wist de oudste het telefoonnummer van oma, maar die moest helemaal uit Rijswijk komen. Uiteindelijk kwam oma aan het eind van de middag aan bij ons, helemaal over d'r toeren. Dus we hebben haar gekalmeerd en rustig een kopje thee gedronken. Maar die kinderen hadden het zo naar hun zin, die wilden helemaal niet naar huis. Ze hadden de hele middag gespeeld met mijn dochters en vonden het geweldig. Dat is me echt nog zo goed bijgebleven, want je kon echt iets betekenen voor die mensen en uiteindelijk had ik ook een leuke middag gehad.”
Afgelopen zondag werd Hennie verrast met een afscheidslunch in Avifauna. Voorafgaand kreeg ze ook nog bezoek van wethouder Saskia Bruines, die haar namens het college van burgemeester en wethouders de Stadspenning heeft uitgereikt.
Tekst: Jill van Calsteren
