Duindorp SV is voor vrijwilliger Kees de Snoo het eindstation
Misschien is Kees de Snoo wel recordhouder wat betreft het aantal fusies die hij heeft meegemaakt.
Kees begon bij de voetbalvereniging K.T.B. (Klokken Toren Boys). Die club fuseerde in 1972 met de v.v. Wilsonmeters en ging verder onder de naam Holland Sport’32. Exact tien jaar later fuseerde Holland Sport’32 met Texas DHB en zo ontstond HS Texas DHB. In 2003 volgde de volgende fusie. HS Texas DHB en De Zwarte Schapen besloten samen onder de naam HS Texas DZS verder te gaan. Dit ‘huwelijk’ strandde dan weer in 2009 en toen besloot de zaterdagtak van HS Texas DZS, inclusief Kees de Snoo, over te stappen naar Duindorp SV. Anno 2022 is Kees als supervrijwilliger nog dagelijks aan Duindorp SV verbonden.
Een vrijwilliger is een uitstervend ras en dat terwijl de sportclubs zo afhankelijk van ze zijn. Ze treden ook nooit op de voorgrond en ze vallen pas op als ze een paar weken niet op de club zijn geweest. Kees de Snoo is zo'n vrijwilliger. Hij wil liever niet in de ‘spotlights' staan maar bij hoge uitzondering ging hij dan toch akkoord voor een interview.
Kees de Snoo (geboren 3 januari 1944) groeide op in ‘eiland Vlook' op Scheveningen. Van 1958 tot en met 1965 was hij visserman. Toen hij in 1965 aan wal ging werken vroegen zijn vrienden of hij bij v.v. KTB kwam voetballen. Dit hield hij slechts twee jaar vol want voetballen was niet zijn ding. Op de club de helpende hand uitsteken vond hij veel leuker en zodoende draaide hij, samen met zijn vrouw Riet, vele jaren bardiensten.
Aan alles merk je bij Kees dat zijn periode bij Holland Sport'32 het mooiste en gezelligste is geweest. Samen met zijn grote vriend Huib de Jong zette hij bij die club de jeugdafdeling op en in een mum van tijd hadden ze maar liefst twaalf jeugdelftallen. Volgens Kees was in die tijd de saamhorigheid erg groot en werd een ieder nog gewaardeerd.
Zoals gezegd, de ene fusie volgde op de andere maar dat deerde Kees niet. Hij zette zich altijd voor de volle honderd procent in. Van barmedewerker tot grensrechter, van leider tot de organisatie van bingo en klaverjasavonden en van organisator van jeugdreizen tot het wassen van de voetbalkleding. Niets was hem te veel.
Op mijn vraag hoe lang Kees nog vrijwilliger blijft, antwoord hij stellig; ‘tot ik er bij neer val’. "Sowieso is Duindorp SV mijn eindstation want met de Scheveningse club gaat het fantastisch. De jeugdafdeling groeit als kool en dat komt voornamelijk omdat er door vele mensen binnen de club zoveel voor de jeugd wordt gedaan. Ik geniet hier echt van, dit doet me ook denken aan mijn periode bij Holland Sport’32." Gekscherend vertelt Kees dat, als hij eenmaal komt te overlijden, hij het liefst op Houtrust onder de middenstip begraven wil worden. Hoe bedoel je een echte clubman!
Mensen zoals Kees de Snoo verdienen het gewoon om extra aandacht te krijgen, daarom ben ik zo blij dat hij voor één keer wel over zijn eigen voetbalverleden wilde vertellen.
Tekst: Rob Pronk