Week van de Mantelzorg:
“Stel je voor dat er niemand op je let”
Deze week is het de Week van de Mantelzorg. De week waarbij alle hardwerkende mantelzorgers een extra hart onder de riem wordt gestoken door zorginstanties en de gemeente. De Scheveninger sprak met de drie dochters van mevrouw Varossieau. Zij mantelzorgen al jaren voor hun moeder, maar zijn ook vrijwilliger bij ‘Fietsen Alle Jaren’.
De 90-jarige mevrouw Varrossieau woonde jarenlang aan de Gevers Deynootweg en is sinds een jaar woonachtig in een inleunwoning van het woonzorgcentrum aan de Rusthoekstraat. “Dat is een bewuste keuze geweest, we wilden graag dat ze in haar eigen buurtje kon blijven wonen. Waar ze gewend was om haar boodschapjes te doen, de Keizerstraat, het strand en de boulevard waren altijd heel belangrijk voor haar. Ze ging altijd veel fietsen in de buurt, eigenlijk deed ze alles op de fiets”, vertellen haar dochters. Dochters Bianca, Anne Josee en Antoinette, nemen al jarenlang de mantelzorgtaken van hun moeder op zich. “Onze moeder heeft al vrij vroeg depressieve klachten gekregen en toen onze vader wegviel, was onze hulp hard nodig”, vertelt Bianca. Anne Josee: “Heel lang denk je dat het goed gaat, maar uiteindelijk kom je tot de conclusie dat het niet zo is. Toen namen we de eerste dingen op ons om te regelen en te zorgen.”
Pittig
De dochters zorgen voor onder andere de administratie, bepaalde boodschappen, de was, uiterlijke verzorging, maar ook dagelijkse zorgtaken pakken ze op. Bianca: “Kijk de zorg doet haar stinkende best, maar er gebeuren tussendoor natuurlijk ook ongelukjes. Die ruim je zelf op en je gaat niet zitten wachten tot de zorg hiervoor tijd heeft. We zijn wel blij dat we met z’n drieën zijn”, zegt Bianca. Want het is best zwaar en kan soms heel pittig zijn.”“Absoluut, we zijn heel dankbaar dat we het kunnen delen”, valt Anne Josee bij. “Maar ik denk ook wel eens ‘hoe gaat dat bij mensen die geen vangnet hebben?’. Stel je voor dat je niemand meer hebt die op je let.” Bianca vult aan: “Ik denk dat heel veel mensen geen besef hebben hoe het er aan toe gaat, die denken ‘oh ze zitten in een verzorgingstehuis of er komt zorg aan huis en alles wordt geregeld’, maar het gaat niet vanzelf. Ik zou heel blij zijn als mijn kinderen later ook zo naar me omkijken.”
Riksja
Naast alle zorg is er ook tijd voor leuke uitstapjes met hun moeder. De liefde voor het fietsen zit niet alleen bij mevrouw Varrossieau zelf diep, ook haar drie dochters fietsen graag. Zo is Anne Josee al jaren vrijwilliger bij ‘Fietsen Alle Jaren', waarbij vrijwilligers met riksja's op pad gaan met bewoners van Haags Ontmoeten, zeven woonzorgcentra en een groeiend aantal thuiswonenden. Bianca: "Ik ben wat later ingestapt, want ik ben kortgeleden gestopt met werken, en ik dacht ‘ja, dat ga ik ook doen'. En stom toeval, ik kreeg dit huis toegewezen om op donderdagmiddag bewoners op te halen én mijn moeder krijgt hier ook haar woning. Dus dat is heel leuk.”Anne Josee vervolgt: "Het is ook mogelijk om de riksja privé aan te vragen en dan gaan we gezellig op pad met onze moeder. We gaan dan bijvoorbeeld De Fred op, boodschapjes doen. Het liefst wil ze dan ook nog even op een terrasje zitten, maar daar begint het nu een beetje te koud voor te worden. Het is natuurlijk heerlijk om op deze manier naar buiten te gaan, de wind door je haren te voelen, daar genieten alle ouderen van merken we.”