Afbeelding
Tekst & beeld: Harry Oosterveen

Scheveningers in geweer tegen de woningnood

Op het terras van het Zeemanshuisje op de kop van de Visafslag wijst Marc Keus naar de overkant, naar het voormalige Norfolkline-terrein, nu volgebouwd met dure appartementen. “Daar kom je als Scheveninger met een krappe beurs niet tussen. Die huizen kosten vele tonnen. Er zit geen sociale huurwoning bij. Een gemiste kans van Den Haag om wat te doen aan de woningnood waar gewone Scheveningers onder leiden. Ik hoorde dat een Duitse investeerder daar vier appartementen heeft opgekocht voor verhuur. Dat zou toch anders moeten?”

De voormalig wijkbeheerder van Vestia weet waar hij over praat. De woningnood heerst overal en ook op Scheveningen knauwt het flink. Hij voelt de huizenproblematiek aan den lijve. Na een nare vechtscheiding zwerft hij al geruime tijd door Nederland omdat nergens voor hem een betaalbare woning verkrijgbaar is. “Ik moest mijn woning uit en sindsdien zit ik overal. Sliep bij vrienden op de bank of in mijn auto. De vaste lasten voor het huis waar mijn ex woont, betaal ik nog steeds en daardoor is er geen geld voor een huurwoning. Nu woon ik in de daklozenopvang op Scheveningen.”

Dat er voor minder goed bedeelde mensen geen huizen op het dorp worden gemaakt en dat de gemeente de grond verkoopt aan projectontwikkelaars die dure woningen bouwen voor de hogere segmenten valt Marc, geboren en getogen op Scheveningen, zwaar. “Hier aan de overkant hadden 2200 sociale huurwoningen kunnen staan. Je ziet overal onbetaalbare huizen. Ook jonge Scheveningers kunnen op hun eigen dorp geen huis meer kopen of huren, veel te duur. Waarom geeft de gemeente de grond niet aan de woningcorporaties? Nieuwbouw is nu vooral vrije sector of koop. Vestia en HaagWonen hebben aan de haven geen enkele woning! Je kunt voor 850 euro per maand geen hypotheek krijgen, maar wel 1200 aan huur betalen. Dat is krom. Ook de doorstroming op de woningmarkt werkt niet goed. Ouderen bijvoorbeeld die kleiner willen wonen, worden door de huidige huizenprijzen gedwongen te blijven zitten waar ze zitten.”


Schrijnende verhalen

Marc geeft de strijd voor een eerlijkere woningmarkt niet op. Hij is een online actie gestart. “Door de omstandigheden kwam ik op het idee een Facebookgroep te starten. Meer mensen in Nederland zitten klem. Daarom heet mijn groep ‘Ook Wij Willen een Huis!’”


Op de Facebookpagina delen mensen uit heel het land hun eigen verhaal omtrent woningnood en dat van anderen. Leden, op dit moment 281, plaatsen daarnaast verhalen uit de media over het onderwerp. Daar zitten schrijnende verhalen tussen van mensen die uit huis dreigen te worden gezet en voor wie er geen betaalbare woning is. Of jongvolwassenen die nog steeds bij de ouders thuis wonen omdat ze geen huur- of koophuis kunnen betalen. Moeders met kinderen die in hostels bivakkeren en niet normaal kunnen koken. Ook misstanden in de huursector passeren de revue.

Marc klinkt strijdbaar. “Ik hoop dat zoveel mogelijk mensen hun verhaal delen. Als drukmiddel, zodat de politiek eens gaat luisteren. De nood is hoog.” Het is niet het enige idee dat Marc heeft. “Ik ben bezig met het realiseren van een echtscheidingshuis, waar mensen, die na een scheiding op straat dreigen komen te staan, tijdelijk worden opgevangen. Dat je, als je in zo’n situatie komt als ik, een jaar onderdak vindt en je niet meteen op straat staat. Zo’n scheidingshuis is er nu nog niet in Nederland.”

Raadslid William de Blok van Hart voor Den Haag maakt zich hard voor meer sociale en middeldure huurwoningen en steunt de initiatieven van Marc van harte. “Ik voel me een roepende in de woestijn als ik weer de woningnood aankaart in de Haagse raad. Het is goed dat de mensen die in de praktijk met de woningnood te maken hebben hun stem laten horen”, aldus De Blok. Binnenkort gaat Marc met De Blok in gesprek over de strijd voor een eerlijker woonbeleid en het echtscheidingshuis.


Terugkopen

Aangeschoven is inmiddels de Scheveningse jongerenwerker Nathalie de Jong. Ook zij voert actie tegen de wooncrisis. "Wonen moet weer een recht worden”, zegt ze fel. "De marktwerking moet eruit. Woningen zijn geen beleggingsobject!” Meer bouwen is volgens haar niet de enige oplossing. "Er is veel leegstand. Huizen en kantoren staan te lang leeg, ook op Scheveningen. Neem het lege hotel boven de fietsenzaak aan de Kalhuisplaats. Daar moet de gemeente wat mee. Wat ons betreft komt er een einde aan de verhuurdersheffing, een belasting die woningcorporaties aan de Staat betalen en die verhindert dat zij dat geld in de bouw van sociale huurwoningen stoppen. Verder moet de overheid de vrije sector aan banden leggen. Huurprijzen rijzen de pan uit. Er moet een stop komen op het opkopen van huizen door beleggers. Dat kan op verschillende manieren. Boven de 753 euro mag een verhuurder vragen wat-ie wil. Laat dit bijvoorbeeld toe tot 1500 euro, dan ontmoedig je beleggers.”


Nathalie voelt de wooncrisis persoonlijk. “Ik huur in de vrije sector en ik betaal voor een woning van 45 m2 960 euro kale huur. Voor mij te duur en ik kom door de gigantische wachtlijsten niet aan een sociale huurwoning. Nu heb ik wel een dak boven mijn hoofd, daar klaag ik niet over. Maar ik heb als 41-jarige altijd hard gewerkt en nu val ik tussen wal en schip.” Eerder dit jaar startte ze een crowdfundingactie: ‘1 miljoen mensen 1 euro voor een droomhuis’ voor een groter, socialer doel. “Ik hoop met een startkapitaal huizen van de markt terug te kunnen kopen en niet meer op de markt terug te laten keren. Te denken valt aan het kopen van woningen die lang leegstaan of huizen die dreigen te verloederen. Waarin we meerdere mensen kunnen huisvesten. Een op te richten stichting zal dan de huizen verhuren of verkopen voor een betaalbare prijs. Ze zal zich richten op starters en middeninkomens. De te kopen huizen mogen niet weer doorverkocht worden door kopers, want dan blijft het probleem bestaan. We moeten het met elkaar doen, veel mensen willen het anders.”

Nieuwe en meer donaties zijn daarvoor nodig, benadrukt Nathalie. Tot nu toe haalde ze 8000 euro op voor haar plan.


Woonprotest

Het stoort de jongerenwerker dat er wel hotels bij komen, maar geen betaalbare woningen. “In het oude schoolgebouw aan de Keizerstraat komt een hotel. Dat hadden ook goedkope appartementjes kunnen zijn”. “Terwijl er even verderop een hotel leegstaat!”, valt Marc haar bij. Nathalie: “Er zijn buitenlandse investeerders die hier woningen opkopen als belegging…” “Zoals die Duitser”, knikt Marc veelbetekenend. “…en die betalen vervolgens nauwelijks belasting over hun huurwinsten”, vervolgt de actievoerende Scheveningse. “Gelukkig hebben steeds meer mensen door dat anderen er rijker van worden.” Marc Keus: “Overheid, maak huren niet onmogelijk en haal huizen van de markt.” 


Op 13 november vindt op de Haagse Koekamp het protest Woonverzet plaats, een initiatief van de Haagse Stadspartij. “We hopen beiden dat zoveel mogelijk leden van de Facebookgroep mee komen naar het protest”, aldus Nathalie de Jong. “Het besef moet groeien dat als de overheid niks doet aan het woningtekort dat probleem alleen maar groter wordt en dat de volgende generatie helemaal in de knel komt.” Hoe ziet Marc intussen de toekomst? Het antwoord komt snel en resoluut. “Ik hoop op een snelle urgentieverklaring. Lukt het niet in Den Haag, dan ga ik de stad uit.”