Afbeelding
Beeld: Dick Teske

Vissermannen vertellen in Muzee
hun zoute en zoete verhalen

Hoge golven, ruwe zee. Dagen die nacht worden en nachten zonder slaap weer dag. Hard voor weinig. Ver van huis. Angst. Verdriet. Maar ook avontuur, vrijheid en kameraadschap. Veel sterke verhalen en natuurlijk veel vis. Muzee presenteert vanaf 4 september aanstaande de nieuwe tentoonstelling: ‘Vissermannen, Zout & Zoet’.

In de tentoonstelling wordt de bezoeker meegenomen in de herinneringen van twaalf Scheveningse vissers van hun tijd op zee, in portret en in een videodocumentaire van Roderik Rotting.

De twaalf mannen van diverse leeftijden, hebben nog net de staart van de hoogtijdagen van de Scheveningse visserij meegekregen. Voor elk begint hun tijd op zee bijna hetzelfde. “Als klein pikkie ging ik mee met mijn vader naar zee. Die eerste reis lag ik opgekruld aan zijn voeteneind. Een paar jaar later ging ik mee als jongste aan boord. Dat was hard werken, maar dat heeft me wel gevormd.” Soms gooide de leerplicht ook nog roet in het eten. “Ik was 13 jaar en moest eigenlijk nog naar school. Stond de politie bij me moeder aan de deur, waar ik was.” “Ik ben een maand voor mijn 14de verjaardag gaan varen, dat heeft me moeder nog een flinke boete opgeleverd vanwege de leerplicht tot 14 jaar.”

De jongens werden in die eerste reis meteen klaargestoomd voor de rest van hun leven. “Ik ging als schooljongen aan boord en gedurende die reis werd ik volwassen. Zo had ik nog nooit gekookt, maar die eerste avond moest ik meteen vis bakken. Nou, die konden ze natuurlijk zo weggooien.”


Opvallend is dat het merendeel van de mannen in de jaren ’70 afscheid neemt van de visserij. “Ja, het werd toen minder. Allerlei regelgeving waardoor het gewoon niet leuk meer was. Op een gegeven moment zag je de bui al hangen en kreeg je die hektrawlers; daar had ik geen zin in.” “Ik was een maatschap-visser, dus het was qua kosten niet meer te doen. Ik had drie schoolgaande kinderen, dus ik moest wat anders gaan doen en ben bij de Nationale Nederlanden terechtgekomen, waar ik tot aan m’n pensioen heb gewerkt.”

Net zoals andere vissers in die tijd kwamen de meeste van hen terecht bij de HTM, PTT en bij de politie. “Het vrije leven zoals ze zeggen. Maar dat was wel wennen hoor, van visserman naar ambtenaar. Daar moest je wel tegen kunnen die eerste jaren. Je ging ineens van tempo, tempo naar rustig aan.” “Weet je wat frappant is? Al die mannen hebben waarschijnlijk langer gewerkt aan de wal, maar als je ze nu tegenkomt hier aan de haven gaat het altijd alleen over hun tijd in de visserij. ”En die visserij blijkt nog steeds de verbindende factor. “Ik heb echt de mooiste tijd beleeft in de visserij. Hoewel de huidige visserij niet meer te vergelijken is met toen, zou ik best een keertje een reisje mee willen maken. En ik kan dan nog best m’n handen uit de mouwen steken.”


Bij deze tentoonstelling ‘Vissermannen, Zout & Zoet’ in Muzee Scheveningen is het mogelijk om letterlijk oog in oog te staan met één van de twaalf vissersmannen. Vanaf 8 september geven ze op woensdagen, zaterdagen en zondagen rondleidingen en vertellen je graag meer over al hun avonturen in het ‘Sterke Verhalen Cafe’ waar ze een jenevertje drinken, misschien wel met jou!
De tentoonstelling is tot en met 28 februari 2022 te zien bij Muzee. Boek een tijdslot via de website: www.muzee.nl.