Erik van Houten van Hubo Scheveningen:
"Als ik de bootjes in de haven zie liggen, dan ben ik voor mijn gevoel al met vakantie”
Het is heerlijk weer als Erik van Houten van Hubo Scheveningen me ophaalt bij de ingang van Jachtclub Scheveningen. Hij vertelt meteen dat hij net gebeld is dat er een pallet met spullen voor de zaak in de Badhuisstraat is neergezet. “Dat heb je als ondernemer. Heb je een vrije dag, moet je toch nog naar de zaak.” Hij zegt het glimlachend. “Op de boot zijn is voor mij de ultieme manier van ontspannen.”
We lopen langs het nieuwe clubhuis naar zijn boot Gamble toe waar het interview over zijn hobby plaatsvindt. De afspraak is wat later dan gepland, omdat hij de boot, samen met zijn vrouw Vera, klaar moest maken voor de wedstrijd van vanavond. “We gaan weer beginnen met de zomeravondwedstrijden en dat is buiten het zeilen zelf, mijn organisatorische hobby. Ik zit in de zeilcommissie van de jachtclub en ben de organisator van alles wat met clubwedstrijden te maken heeft. Voor de wedstrijd van vanavond hebben we de boot uit het water laten halen en de onderkant helemaal schoongespoten. De boot moet glad zijn aan de onderkant, dan kunnen we weer heerlijk zeilen. Als hij aangegroeid is, dan vaart de boot langzamer.”
Erik is al begonnen met varen als klein jongetje. “Mijn ouders hadden een boot, een motorkruiser. En daar hadden ze een klein jolletje bij met een simpel zeiltje erop. Daar heb ik een beetje mee leren zeilen. Toen ben ik als elfjarige naar de zeilschool gegaan. En ja, toen is het eigenlijk een beetje losgegaan met zeilen.” Op zijn zestiende is Erik begonnen met wedstrijdzeilen. “Ik heb dat een aantal jaren gedaan met een buurjongen van mij en zijn vader. Die had een Yngling en ik ben met hen mee gaan zeilen. Daarna is het een beetje verwaterd en gingen Vera en ik voornamelijk varen met de boot van mijn ouders.” Begin jaren negentig kopen Vera en Erik een eigen zeilboot. “Ja en sindsdien is het zeilen niet meer weggeweest. We hebben eind jaren 90 een iets grotere boot gekocht en in die tijd zijn onze dochters geboren en opgegroeid. De jongste is bij de marine, dus ik hoef je niks meer te vertellen. De liefde is wel een beetje overgegeven. Ze vinden het allebei heerlijk aan boord en gaan in de vakanties ook regelmatig een paar dagen mee.”
In 2008 kopen Vera en Erik de Gamble. Sinds 2010 ligt de boot op Scheveningen en zijn ze lid van Jachtclub Scheveningen. De zeilcommissie waar Erik lid van is, heeft tot doel om het wedstrijdzeilen te initiëren en wedstrijden te organiseren. “Maar dat is heel breed. Het gaat dan ook over de grote wedstrijden. We hebben in 2018 het WK kajuitbootzeilen gehad. We krijgen in 2022 het WK-jeugdzeilen en in 2023 het WK Olympische klassen en het WK SB20 (een sportboot van 20 voet met een eigen WK). Als jachtclub zijn we, ik wil niet zeggen de enige club in Nederland die het zeezeilen heeft omarmd, maar we zijn wel dé club als het gaat over het organiseren van zee-zeilwedstrijden. We hebben ons ook bemoeid met de ‘Volvo Ocean stop over’ in 2019 en in 2023 komt er ook weer een stop over van de race in Scheveningen. Daar worden wij dan ook weer bij betrokken in samenspraak met de gemeente Den Haag. Die heeft het zeilen ook heel hoog in het vaandel staan en steekt daar heel veel tijd en geld in. En de jachtclub Scheveningen is er altijd bij betrokken en daar mag ik me dan ook af en toe tegenaan bemoeien. Het is met name de saamhorigheid hier die zo leuk is. Als je wedstrijden of dingen organiseert, dan word je ook wel een publiek persoon binnen de haven en dat vind ik ook wel grappig. Het kost wel vaak heel veel tijd om van de auto naar de boot te lopen, want ik praat altijd met iedereen. Als het over bootjes gaat, dan word ik al heel snel enthousiast.”
Erik vindt het een rijkdom om een zeilboot te hebben. “Maar het is ook een aardige kostenpost, dus het moet wel echt je hobby zijn. Ik ben natuurlijk ook behoorlijk technisch onderlegd, dus ik kan bijna al het onderhoud aan de boot zelf doen. Maar daardoor ben je - als je met het onderhoud bezig bent - ook met je hobby bezig. Ik doe niet alles zelf, omdat ik er geen tijd voor heb. Ik kan me voorstellen dat het heel veel mensen niks zegt. Maar voor mij is het een heel belangrijke manier van ontspannen. We gaan vaak ook uit de zaak ‘s avonds hier naartoe en zodra ik aan boord stap, of eigenlijk al eerder, als ik de bootjes zie liggen, dan ben ik voor mijn gevoel al met vakantie. We gaan dan vaak nog even de zee op, even een stukje zeilen en als het te hard waait of helemaal niet waait, varen we vaak lekker rond op de motor. Voor mij is dat de ultieme manier van ontspannen. Als we een dagje op zee zijn geweest heb ik echt het idee dat ik er weer tegenaan kan en dat is een hele grote plus.”